Γιατί να ΜΗΝ αγοράσετε ένα ντήζελ αυτοκίνητο...

Οι αγοραστικές επιλογές του Έλληνα, είναι γνωστό ότι είναι απρόβλεπτες, ιδίως στις περιπτώσεις που υπάρχουν συμπτώματα… στέρησης.

 

Οι αγοραστικές επιλογές του Έλληνα, είναι γνωστό ότι είναι απρόβλεπτες, ιδίως στις περιπτώσεις που υπάρχουν συμπτώματα... στέρησης.

Το βλέπουμε ξεκάθαρα στην περίπτωση των ντήζελ αυτοκινήτων, για χρόνια «απαγορευμένος καρπός» στη χώρα μας, που ανεξαρτήτου κατηγορίας ή πραγματικών αναγκών είναι (σχεδόν) μονόδρομος.

Ουδείς αμφιβάλλει πως ένα πετρελαιοκίνητο αυτοκίνητο είναι τουλάχιστον 30% πιο οικονομικό απ' ότι ένα βενζινοκίνητο, ενώ στην Ελλάδα υπάρχει και το όφελος της χαμηλότερης τιμής του καυσίμου (στην κεντρική Ευρώπη δεν ισχύει κάτι τέτοιο, καθώς το ντήζελ συνήθως είναι πιο ακριβό).

Βεβαίως, η επιλογή ενός ντήζελ δεν είναι πανάκεια, καθώς όπως έχουμε σημειώσει πολλές φορές, θα πρέπει να διανύει κάποιος κατά μέσο όρο πάνω από 15.000 χλμ. ετησίως προκειμένου να αποσβεσθεί το επιπλέον κόστος αγοράς των 2.500-3.000 ευρώ (βεβαίως, κάποιος πρέπει να δει και το θέμα του κόστους του σέρβις, ειδικά όταν διανυθούν άνω των 80.000 χλμ.).

Και δεν είναι πανάκεια, καθώς οι νέοι βενζινοκινητήρες είναι πραγματικά διαμάντια (ιδίως στα αυτοκίνητα πόλης και τα μικρά οικογενειακά), καθώς συνδυάζουν πολύ χαμηλή κατανάλωση και ρύπους (φυσικά, έχοντας επιλέξει ένα οικονομικό στυλ οδήγησης) και υψηλή απόδοση, ικανοποιώντας τα μέγιστα και στον ευαίσθητο τομέα της οδηγικής απόλαυσης.

Εδώ πιο ταιριαστό παράδειγμα είναι δύο κινητήρες της Ford. Ο βενζινοκινητήρας 1.0 EcoBoost και ο ολοκαίνουργιος ντήζελ 1.5 TDCi. Τον πρώτο μόνο εάν τον δοκιμάσεις θα αντιληφθείς περί τίνος πρόκειται. Ένας εξαιρετικός κινητήρας, με αξιοπρεπέστατες επιδόσεις και οικονομία, ακόμη και σε αμαξώματα όπως του Focus (ισχύς 100 ps, 0-100 χ.α.ω. σε 12,5 δευτ., τελική 187 χ.α.ω., μέση κατανάλωση 4,6 lt, CO2 105 gr) και άμεσα ανταγωνιστικός στον 1.5 TDCi 95 ps σε οικονομία (3,8 lt, CO2 98 gr), αλλά και επιδόσεις (0-100 χ.α.ω. σε 12 δευτ. και τελική 182 χ.α.ω.).

Ευλόγως θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και το παράδειγμα του Nissan Qashqai με τον κινητήρα βενζίνης 1.2 και τον ντήζελ 1.5D, ενώ να σημειώσουμε και το νέο «άνοιγμα» εταιρειών, όπως η η Audi στους μικρούς βενζινοκινητήρες με τον πολυαναμενόμενο 1.0 TFSI που θα βρεί εφαρμογή εκτός από το Α1 και στο μεγαλύτερο Α3!

Είναι προφανές ότι οι βενζινοκινητήρες δεν έχουν «τελειώσει», ενώ στην Ευρώπη εδώ και κάποια χρόνια οι ντήζελ δεν είναι το ίδιο δημοφιλείς. Βασικότερος λόγος το γεγονός ότι έχουν «ενοχοποιηθεί» για αυξημένα ποσοστά ρύπανσης (διοξείδιο του Αζώτου) και ιδίως οι τεχνολογίας Euro4 και παλαιότερα.

Πιθανόν, να έχετε ακούσει ότι, το Παρίσι είναι εκείνο που έχει σηκώσει «κόκκινη σημαία», ιδίως στα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα (ελαφρά φορτηγά 14ετίας), ενώ η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει ένα πρόγραμμα πριμοδότησης πάνω από 10.000 ευρώ για όσους ανταλλάξουν ένα ντήζελ ΙΧ με ηλεκτρικό. Ανεξάρτητα με το εάν εδώ θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι πρόκειται για έναν έμμεσο τρόπο «επιδότησης» των γαλλικών αυτοκινητοβιομηχανιών που διαπρέπουν στην ηλεκτροκίνηση, η ουσία είναι όμως ότι κάτι γίνεται με τους πετρελαιοκινητήρες.

Έχω την άποψη ότι, το ντήζελ δεν είναι μονόδρομος και υπάρχουν πολλές επιλογές σε εναλλακτικά καύσιμα, όπως τα υβριδικά και το Φυσικό αέριο για όποιον επιθυμεί να κινηθεί οικονομικά και οικολογικά. Επίσης τίποτε δεν προδικάζει ότι η διαφορά στην λιανική τιμή μεταξύ βενζίνης και ντήζελ θα εξακολουθήσει να υφίσταται...

Πηγή: caranddriver.gr